Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Pyrus spinosa & Rhinanthus minor

fotò
fotò
Perié-bouscas

Pyrus spinosa

Rosaceae

Àutri noum : Perussié, Perussias, Perierado, Perarado, Pruchié.

Nom en français : Poirier à feuilles d'amandier.

Descripcioun :
Lou perié-bouscas o perussié trachis dins li relarg caud e secarous coume li roucaio e la garrigo. Se destrìo de soun cousin lou pirastre, Pyrus communis subsp. pyraster emé si fueio longo e gaire larjo (L/l > 2), que dounon d'èr à li de l'amelié ; mèfi pamens que i'a dos meno de fueio. Soun souvènt pelouso dessouto quand soun jouino. Pamens lou pecoui de la fueio èi mai court que lou limbe de la fueio eici. Sèmblo èstre lou soulet perié naturau de Prouvènço.

Usanço :
Li fru, apela prus bouscas, soun talamen acre e dur qu'es impoussible de li manja. Li fau acampa blet e li faire couire pèr la counfituro. Li fueio soun diuretico (caupon d'arbutoside).

Port : Aubret
Taio : 0,5 à 6 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Pyrus
Famiho : Rosaceae


Ordre : Rosales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mars à mai

Liò : Garrigo - Roucaio - Bartas - Ourle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord
Ref. sc. : Pyrus spinosa Forssk., 1775 (= Pyrus amygdaliformis Vill., 1807 )

fotò
fotò
Tartarèio

Rhinanthus minor

Orobanchaceae Scrophulariaceae

Àutri noum : Tartarièio, Tartareo, Tartarìo, Crèsto-de-gau, Cascavello.

Nom en français : Petit rhinanthe.

Descripcioun :
La tartarèio-di-pichot es uno planto coumuno de mountagno que trachis dins li prado e pelouso un pau umido. Fai partido di Rhinanthus sènso péu sus li coustat dóu "calice". Lou tube de la flour èi dre emé la labro dóu dessubre à dous dènt < 1 mm de long, e li d'en bas bèn duberto.

Usanço :
Li tartarèio soun de planto parasito pas manjado pèr li bèsti. A Castelano (04) se dis : "la tartarièio manjo lou fen jusqu'à la granjo" (in J.-L. Domenge, EbV, op.cit.). Caupon de rinantino empouisounanto que pòu servi contro la tavanìo. An peréu la prouprieta de tencha la lano e la sedo en jaune .

Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Rhinanthus
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,6 à 1,9 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Prado umido - Pelouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Rhinanthus minor L., 1756

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
ges
C
RR
ges
C
CC
CC

Pyrus spinosa & Rhinanthus minor

C
R
C
CC
CC
C
C
RR

Coumpara Perié-bouscas emé uno autro planto

fotò

Coumpara Tartarèio emé uno autro planto

fotò